வருந்துகிறேன்.

பெப்ருவரி 4ம் தேதி நான் எழுதிய ”சக்ரவாகம்” இடுகை குறித்து இந்த வருத்தம்.

இந்த மாதம் நாலாம் தேதி என் அக்காவின் மகள் “அங்கிள்!இந்தப் பாட்டை உங்களுக்கு ப்ளூடூத்தில் அனுப்பட்டுமா? என்று எனக்குப் பிடிக்காத பாடல்களாகக் கேட்டுக் கொண்டே வரும்போது நடுவில் என் உயிர் குடித்த சக்ரவாக ராகத்தில் அமைந்த ”என்ன குறையோ” வையும் கேட்டாள். உடனே என் எல்லா வேலைகளையும் தூக்கிப்போட்டுவிட்டுத் தொடர்ச்சியாக கண்களில் நீர் வடிய அரைமணி நேரம் இந்தப் பாடலில் குளித்துவிட்டு இடுகை எழுத ஆரம்பித்துவிட்டேன்.

எனக்கு அந்தப் பாட்டின் சினிமா என்னவென்று அவள் மூலம் தெரிந்துகொண்டேன்.அவளுக்குப் பாடகர்கள் பற்றியெல்லாம் அவ்வளவாக ஆர்வம் கிடையாதது எனக்கு பாதகமாகப் போய்விட்டது.

தடாலடியாக நானே பாம்பேஜெயஸ்ரீக்கு இந்தப் பாடலுக்கான மகுடத்தைச் சூட்டிவிட்டேன். இந்தப் பிசகுக்கு சுதாதான் பொறுப்பேற்கவேண்டும். என்னை போதையேற்றி உன்மத்தனாக்கி இப்படி ஒரு தவறைச் செய்ய அவர் என்றறியாத அறியவிடாது துரத்திய அவர் குரல்தானே காரணம்.
இதை சுதாரகுநாதன் பாடினார் என்பதையே ரேடியோஸ்பதியின் தளத்திற்கு வாசனின் பரிந்துரையில் போய்ப்பார்த்தபின்புதான் தெரிந்துகொண்டேன்.

ரேடியோஸ்பதி எனக்கும் மிக முன்னாடியே இந்தப்பாடலைப் பற்றியெழுதி இருப்பதும் இதைத் தொடர்ந்து இன்னும் பல தளங்களில் இந்தப் பாடலைப் பற்றிச் சிலாகித்திருந்ததையும் இன்றுதான் படித்தேன்.கொஞ்சம் கூச்சமாயும் இருந்தது. என் தொழிலின் சுவர்களுக்குள் நானிருப்பதாலும் தொலைக்காட்சி- வானொலி போன்ற தொடர்புகளை இழந்திருப்பதாலும் இந்த மாதிரி சூழ்நிலைகளில் தனியனாய் ஒரு தீவில் இருப்பதாய் உணர்கிறேன். ஆனாலும் இப்படி இருப்பதை விரும்புவதால் இது மாதிரிக் கால் சறுக்குவதையும் ஏற்றுக்கொள்ள நேருடுகிறது.

இந்த இடுகையைப் படித்த ஆர்.ஆர்.ஆர். மற்றும் வாசன் உள்ளிட்ட நண்பர்கள் நாசூக்காய் என்னை விட்டுவிட்டார்கள் என எடுத்துக்கொள்கிறேன்.

உங்கள் எல்லோரின் முன்னிலையிலும் என் இடுகையிலுள்ள தகவலையும் மாற்றிவிடுகிறேன்.

மிகப் பெரிய சுகானுபவத்தை எனக்குத் தந்த சுதாரகுநாதனின் குரலுக்கு
என் அன்பும் பாதங்களுக்கு என் மன்னிப்பும்.

ஆனாலும் இன்னும் சுதாவின் குரலில் பாம்பே ஜெயஸ்ரீயைத் தேடுகிறது என் ரசனை. இதை என்ன சொல்ல?