7.3.14

ஒரு குளமும் ஒரு துளியும்

#
என் சலனமற்ற குளத்தில் 
உன் கூழாங்கல்லை எறிந்து 
மூழ்க வைக்கிறது காலம். 

அலையின் சலனம் 
மொக்குகள் மலரக் காத்திருக்கும் 
தாமரைகளைத் தொட்டுச் சமனப்பட -

மீண்டும் குளம் ஆசை கொள்கிறது
மற்றொரு கல்லெறிக்காக.

அலை தயாராகிறது
தாமரையின் தொடலுக்காக.


#

நீயோ பெருமழை.
நான் உன் சிறுதுளி.
நீ பொழிகிறாய்.
நான் வீழ்கிறேன்.
கொடுந்தூரம் கடந்து
கரிக்கும் பெருங்கடலில் 
பொழிந்து உப்பாகிறாய் நீ.
ஒற்றைச் சிப்பியின்
இதழை முத்தமிட்டு
ஸ்வாதி முத்தாகிறேன்
நான்.


1 கருத்து:

திண்டுக்கல் தனபாலன் சொன்னது…

ரசித்தேன்... வாழ்த்துக்கள் ஐயா...

தனியே ஒரு கரித்துண்டு

தேவாலயத்தின் எல்லா ஞாயிற்றுக்கிழமைப் பிரார்த்தனைகளிலும் ஜுவன் தவறாமல் கலந்து கொள்வது உண்டு. என்றாலும் பாதிரியார் எப்போதும் ஒரே விஷயத்தை...