அருகாமை

என்னில் இருந்து விலகிச் சென்று விட்டாய்.

அறையின் கதவுகளை நிசப்தம் கொண்டு

அழுத்தமாகத் தாழிட்டிருக்கிறாய்.

நிதானத்தின் முடிச்சுகளை

ஒவ்வொன்றாய் அவிழ்க்க எத்தனிக்கையில்

சினத்தின் ஆவி பறக்க மேலும் முடிச்சுக்களால்

இறுக்கிவிட்டாய்.

அசையும் சருகுகளில்

அணிலின் கிளை தாவல்களில்

கண்மூடி உறங்கும் நாயின் வாலசைவில்

பிரிக்கப்படாத கடிதங்களில்

என் கவனத்தை நழுவவிட்டுக் காத்திருக்கிறேன்.

உன்னிலிருந்து விலகி இருக்கும்போது

உன் மிக அருகே இருப்பதாய் உணர்கிறேன்.

நீ சற்று நேரத்தில் திரும்பி விடக்கூடும்

அயரவைக்கும் உன் இதழ் மலர்ச்சியோடு.

அப்போது உன் தலை வருடி

அன்பு நிரப்பிய கோப்பையோடு

இக்கவிதையை உனக்காய் அளிப்பேன்.