நூறு வார்த்தைகளுக்கு மிகாமல்.

தெருவில்

பள்ளம் தோண்டி

தன் தோழர்களுடன்

கிட்டிப்புள்

ஆடிக்கொண்டிருந்தான்

பெரியவன்.

ஆற்றங்கரையில்

விறைக்கும் நீரில்

நீந்திக் குளித்ததோடு

தன் மகனையும்

திக்குமுக்காட்டிக்

குளிக்க வைத்தார்

அப்பா.

புளிக்கோதும்
வற்றலின் காம்பும் ஆய்ந்து
வீடெல்லாம் தும்மவிட்டு
பல்லாங்குழி
ஆடிக்கொண்டிருந்தாள்
பாட்டி.

துணிப்பைகள் 

ஒருகையிலும்

எண்ணைத் தூக்குவாளி

மற்றொரு கையிலும்

மாட்டி சைக்கிள்

ஓட்டிவந்தார்

தாத்தா.

சுற்றிலும் குழந்தைகள்
அமர்ந்திருக்க
கற்சட்டியில் பிசைந்த
பழைய சோற்றைக்
கைகளில் இட்டாள்
பெரியத்தை.

காட்சிப்பிழை 

(அல்லது)

கடந்த காலம்

குறித்து 

நூறு வார்த்தைகளுக்குள்

எழுதும்படிக்
கேட்டுக்கொண்ட
கவிதை
இத்துடன்

நிறைவடைந்தது.