ஆனந்தவிகடனில் “ப்ரின்டர் குறித்து ஒரு கவிதை”.

இன்று எனக்கு மிகவும் பிடித்த இந்தக் கவிதை வெளியாகிறது. -நன்றி- ஆனந்தவிகடன்- 21.03.2012. 

என் இடப்புறம்

முட்டாள்த்தனமான

மௌனத்தில் ஆழ்ந்திருக்கும்

அந்த எட்டு வயது
ப்ரின்டர் இயந்திரத்தைக்
குறித்து ஒரு கவிதை
எழுதுவேன் என
ஒருபோதும் நினைக்கவில்லை.

சின்ன வயதில் மகன் கிறுக்கிய
ஒரு கிராமச்சாலைப் படமோ-

கண்ணீரால்
நனையவிருக்கும்
ஒரு மரண அறிக்கையையோ-

உற்சாகம் மிக எழுதப்பட்ட

ஒரு கவிதையையோ-

வேலைநிறுத்தத்துக்கான
ஓர் அறிவிப்பையோ-

ஆயுள் காப்பீட்டுக்கு
அழைக்கும் விற்பனைக்

கடிதத்தையோ-

ஒரே ஸ்வரத்தில்

வெளியே துப்புகிறது.

சில சமயங்களில்
-பிடிக்காமல் போகுமோ

தெரியாது-

வெற்றுத் தாளையும்

வெளியே தள்ளும்.

வேறொரு சமயம்
கோபத்தின் உச்சமாய்க்
காகிதத்தைக் கசக்கி எறியும்.

எல்லா நேரமும்
இயங்கத் தயாரான
பாவனையுடன்
கண்சிமிட்டும் 
அதை எல்லா நேரமும்
நம்ப முடியாது.

எல்லாம் அதனுள்ளே
நிறைந்திருந்தும்
என் போலவே
எதுவும் அதன் வசமில்லை.