தக்ஷிணாயனத்தைக் காணவில்லை.

என்னோட பாட்டி அடிக்கடி சொல்லும் வாக்யம்.

“ஏற்கெனவே மாமியார் பேய்க்கோலம். அதிலயும் கொஞ்சம் அக்கிலி பிக்கிலி.”

ஏற்கெனவே ரொம்பத் தயங்கி தயங்கி உள்ளே நுழையக்கூடிய ப்ளாக் இது. அதுலயும் முக்கி முக்கி எழுதின ஒரு அத்யாயம் யார் கண்ணுலயும் மூணு நாளா படவேயில்லை. (டேஷ்போர்டில் வெளியாகவில்லை).

அதுக்கு சிகரமா நேத்தி ராத்திரி உள்ளதும் போச்சு லொள்ளக் கண்ணாங்கற மாதிரி வாசனும், ஹரணியும் எழுதின பின்னூட்டத்தோட ஒட்டுமொத்தமா அந்த 8வது அத்யாயம் (பவ) க்ளோஸ்.(ப்ளாக்கரின் சதி?)

திருப்பியும் வேதாளம் தன் முயற்சியைக் கைவிடாமல் உங்களையும் விடாமல் மறுபடியும் பதிப்பிக்கிறது தக்ஷிணாயத்தின் அந்த தொலைந்துபோன அத்யாயத்தை.

இந்த புலம்பலுக்குக் கீழே சமர்த்தாக உட்கார்ந்துகொண்டிருக்கும் அந்த 8வது அத்யாயத்தை வாசிக்கத் தவறியவர்கள் வாசிக்கலாம்.அல்லது தப்பித்தோம் பிழைத்தோமென்று ஓடலாம். 

நீதி: பட்ட காலிலேயே படும்.

இன்னிலேருந்து தக்ஷிணாயனம் பொறக்கறது. நானும் மனசுல ஒரு ப்ரதிக்ஞை எடுத்துண்டிருக்கேன். உத்தராயணம் வர்றதுக்குள்ள -அதாவது அடுத்த ஆறு மாசத்துக்குள்ள-இந்த நாவலை முடிச்சுடணும்னு.