என் காதிடுக்குகளில்
சிகரங்களின் துகள்.
சிகரங்களின் துகள்.
கரைத்ததென்னை
ஆதிகாலத்தின் மாமழை.
வீட்டு முற்றமெங்கும்
மூடுகிறது
நேற்றின் வான்வெளி.
மேலே படர்கிறது
யுகங்களின் காற்றுண்ட
நாளையின் ஊழிச்சுடர்.
கடந்து செல்கிறேன்
நொடியில்
மிகப் புராதனக் கோப்பையில்
காலம் பருகியபடி.
ஆதிகாலத்தின் மாமழை.
வீட்டு முற்றமெங்கும்
மூடுகிறது
நேற்றின் வான்வெளி.
மேலே படர்கிறது
யுகங்களின் காற்றுண்ட
நாளையின் ஊழிச்சுடர்.
கடந்து செல்கிறேன்
நொடியில்
மிகப் புராதனக் கோப்பையில்
காலம் பருகியபடி.
4 கருத்துகள்:
//கடந்து செல்கிறேன்
நொடியில்
மிகப் புராதனக் கோப்பையில்
காலம் பருகியபடி//
முதன் முதலாக திருவிடைமருதூரின் பிரமாண்டமான நெடிய பிரகாரங்களின் வழி நடந்தபோது இப்படித்தான் தோன்றியது. நல்ல வரிகள்.
யானை கவிதைப் பதிவிற்கு நன்றி திரு.சுந்தர்ஜி.
மிகப் புராதனக் கோப்பையில்
காலம் பருகியபடி.
சொல் புதிது.
சரியாய் உணர்ந்தீர்கள் சைக்கிள்.கோயில் ப்ரஹாரங்களில் என் மனதில் ஓடும் நினைப்புகளும் இதுதான்.
புதிய சொல் உணர்ந்தமைக்கு நன்றி ரிஷபன்.
கருத்துரையிடுக