சிகப்புக் கன்னங்கள்.
நரைத்த தாடி.
வைன் குடித்த நான்.
கடைசியில்
வருஷங்கள் எல்லாம்
ஓடிக்கழிந்தபின்
இப்போது எல்லாம்
வெறுமையாகத் தோன்றுகின்றன.
வயோதிகனாக
நோயுற்றவனாக
ஒல்லியாய் இளைத்திருந்தாலும்
கவிதைகளின் மீதான காதல்
இன்னும் மீதமிருக்கிறது.
ப்ரியமான் ஒரு கனவான்
ஒரு கித்தானில்
என் உருவ ஓவியத்தை
வரைந்துவைத்திருக்கிறார்
என்றறிந்த போது
கொஞ்சம் சிரித்தேன்.
நரைத்த தாடி.
வைன் குடித்த நான்.
கடைசியில்
வருஷங்கள் எல்லாம்
ஓடிக்கழிந்தபின்
இப்போது எல்லாம்
வெறுமையாகத் தோன்றுகின்றன.
வயோதிகனாக
நோயுற்றவனாக
ஒல்லியாய் இளைத்திருந்தாலும்
கவிதைகளின் மீதான காதல்
இன்னும் மீதமிருக்கிறது.
ப்ரியமான் ஒரு கனவான்
ஒரு கித்தானில்
என் உருவ ஓவியத்தை
வரைந்துவைத்திருக்கிறார்
என்றறிந்த போது
கொஞ்சம் சிரித்தேன்.
7 கருத்துகள்:
எவ்ளோ சந்தோஷம் அது?
அதில் வருத்தமும் கொஞ்சூண்டு கலந்திருக்கு.
அவரது வாழ்வின் நாட்குறிப்பாக எடுத்துக்கொள்ளலாமா அந்த அவரது ஓவியத்தை !
கவிதைக்கான ஓவியமும் அழகு சுந்தர்ஜி.
லாம்.நன்றி ஹேமா.
:)
எனக்கென்னவோ 'கொஞ்சம் சிரித்தேன்' understatement ஆகப் படுகிறது. என்றாலும் 'கொஞ்சம் சிரித்தேனில்' முழு கவிதையும் மலர்ந்து விடுகிறது, இல்லையா?
"நான் என் கவிதைகளில் இருக்கிறேன்."
என நீங்கள் சொல்வது போல்,
அவன்,
'ப்ரியமான ஒரு கனவான்
ஒரு கித்தானில்
என் உருவ ஓவியத்தில்'
இருந்து சிடிக்கிறானோ?
கருத்துரையிடுக